Καλώς ήρθατε στην παρέα μας!
Το σπίτι της συναισθηματικής νοημοσύνης
Αναγνωρίζω.Κατανοώ.Διαχειρίζομαι
Η συναισθηματική νοημοσύνη στα παιδιά προσχολικής ηλικίας
Τι είναι η συναισθηματική νοημοσύνη;
Συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα του ατόμου να αναγνωρίσει τόσο τα συναισθήματά του όσο και αυτά των άλλων και να χρησιμοποιήσει αυτήν την ικανότητα για τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του. Στην ικανότητα αυτή περιλαμβάνονται οι παρακάτω δεξιότητες:
-
δυνατότητα αναγνώρισης προσωπικών συναισθημάτων
-
ικανότητα διαχείρισης συναισθημάτων
-
αυτοκινητοποίηση
-
ακριβή αναγνώριση συναισθημάτων των άλλων
-
ικανότητα διαχείρισης διαπροσωπικών σχέσεων
-
έλεγχος παρορμήσεων
Γιατί είναι σημαντική;
Η ανάπτυξη συναισθηματικής νοημοσύνης έχει οφέλη στην κοινωνική, συναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη των παιδιών (Astral Academy). Τα παιδιά με ανεπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη θα είναι καλύτερα προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν προκλήσεις στη ζωή τους, γιατί θα είναι ικανά διαχειριστούν με ψυχραιμία περίπλοκες καταστάσεις (Unicef).
Τι είναι η ενσυναίσθηση
Η ενσυναίσθηση στον σημερινό κόσμο μοιάζει με μια πραγματική υπερδύναμη, είναι η ικανότητα που σχηματίζει συμπονετικά παιδιά και συναισθηματικά ευφυείς ενήλικες, είναι μια κομβική διαδικασία για τον σχηματισμό υγιών σχέσεων, οικογενειών, κοινωνικών συστημάτων.Δεν είναι μονάχα η κατανόηση των συναισθημάτων του άλλου. Ενσυναίσθηση σημαίνει πως νιώθω μαζί με τον άλλο, μοιραζόμαστε ένα συναίσθημα, και έτσι ξεπερνάμε τα στενά όρια του εαυτού μας. Ο Daniel Goleman, συγγραφέας του βιβλίου Emotional Intelligence, δίνει τον ορισμό της ενσυναίσθησης: «Η ικανότητα να καταλαβαίνουμε τα αισθήματα των άλλων, να είμαστε σε θέση να δούμε τα πράγματα από τη δική τους οπτική γωνία και να δείξουμε ειλικρινές ενδιαφέρον για τα προβλήματά τους.
Πως ¨χτίζεται"
-
Αποδεχόμαστε τα συναισθήματα και τις συναισθηματικές τους αντιδράσεις
-
Βοηθάμε τα παιδιά να κατανοήσουν και να ονομάσουν τα συναισθήματά τους και τα ενθαρρύνουμε να μιλήσουν για αυτά
-
Βοηθάμε τα παιδιά να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα των άλλων
-
Μιλάμε για τα δικά μας συναισθήματα ανοιχτά, όπως ακριβώς ζητάμε και από τα παιδιά να κάνουν
-
Προσπαθούμε να αποτελούμε μοντέλο προς μίμηση
-
Τα βοηθάμε να σκέφτονται θετικά για τον εαυτό τους
-
Επιβραβεύουμε το παιδί όταν δείχνει αυτοέλεγχο
